هنر کاشی کاری همانند دیگر هنرهای ایرانی، یکی دیگر از بسترهای بروز ویژگی کیمیاگری ایرانیان بوده است. هنری که از اعتبار، ارزش و زیبایی ویژه ای برخوردار است. هنری که هم به تزیین و زیبایی بنا کمک می کرده و هم در استحکام بناهای تاریخی در برابر رطوبت و باران نقش مؤثری داشته است. کوچک بودن قطعات آن، امکان ترمیم و جا به جایی آن را نیز به سادگی فراهم می ساخته است. مدارک تاریخی و باستان شناسی حکایت از آن دارد که در اواخر هزارة دوم قبل از میلاد هنرمندان ایران زمین با ساخت خشت و آجرهای لعاب دار آشنا بوده اند و از آن برای آرایش بناها استفاده میکردند.

ادامه مطلب