در اوایل قرن دهم هجری قمری سبک اصفهانی رونق گرفت و تا اواسط دورۀ قاجار ادامه یافت. اين شيوه در دوره حکومت هایی چون صفویه، افشاریه، زندیه و قاجاریه، رواج داشت و بنا های معروف فراوانی مانند چهل ستون، عالی قاپو و مسجد امام اصفهان را از خود به جای گذاشت. شیوه اصفهانی نام آخرین شیوۀ معماری سنتی ایرانی، و تزیین یترین سبک آن است. این شیوه کمی پیش از روی کار آمدن صفویان از زمان قره قویونلوها آغاز شده و در پایان روزگار محمد شاه قاجار، دوره نخست آن به پایان می رسد. دورۀ دوم آن زمان پسرفت (انحطاط) این شیوه است که در واقع از زمان افشاریان آغاز گردید و در زمان زندیه دنبال شد.

ادامه مطلب