ایوان عنصری واسط بین فضاهای باز و بسته در معماری ایرانی است. معماری داخلی ما، معماری توجه به فضاهای نیمه باز است. این حلقة اتصال سلسله مراتب فضای باز و بسته را در معماری ایرانی تکمیل می کرد. فضای نیمه باز در معماری ما بیشتر با ایوان ظاهر می شد. ایوان در تمامی اقلیم های ایران کاربرد فراوانی داشت. در نواحی معتدل شمال کشورمان این فضا ضمن برقراری اتصال فضای باز و بسته و محافظت دیوارهای ساختمان از بارش های تند باران، محل زندگی نیز بود. در آن نواحی به دلیل بالا بودن رطوبت هوا، ایوان ضمن محفوظ نگه داشتن ساکنان از بارش باران های تند، فضای مطبوع تری را برای زندگی فراهم می ساخت

ادامه مطلب