روابط فضاها 

در فرایند طراحی پس از مشخص شدن برنامه فیزیکی پروژه ، نوع و کیفیت فضاهای مورد نیاز طرح تعیین می‌شود . با شناخت کافی از فضاها و تسهیلات و لوازم مورد نیاز هر یک می توان رابطه بین فضاها را بررسی کرد . معمولاً ارتباط فضاها می‌تواند از نظر عملکردی ، خدماتی ، بصری و ... باشد .

 انواع ارتباط بین دو فضا 

فضایی درون یک فضا : یک فضا می تواند در حجم یک فضای بزرگتر محدود شود .

 فضای متداخل : محدوده یک فضا می تواند با حجم یک فضای دیگر همپوشانی داشته باشد . 

 فضای مجاور :  دو فضا می توانند با هم مماس باشند، یا با هم مرز مشترک داشته باشند . 

 فضاهای مرتبط شده توسط یک فضای مشترک :  دو فضا می توانند توسط یک فضای واسط به هم متصل شوند . 

مجاورت متداول ترین نوع رابطه بین فضا ها بوده و به هر یک از فضاها اجازه می‌دهد تا تعریف و محدوده مشخصی داشته باشد . میزان ارتباط بصری و فضایی که بین دو فضای مجاور ایجاد می‌شود به نوع سطحی بستگی دارد که می تواند آنها را از یکدیگر جدا کند و یا به یکدیگر پیوند دهد .با روش‌های مختلف می‌توان نوع و میزان رابطه بین فضاها را نمایش داد . 

در صورتی که طراحی معماری با تکیه به عملکرد فضاها و روابط منطقی بین آنها انجام بگیرد ، کار طراحی با استفاده از نمودار حبابی آغاز می شود . معمولاً روابط فرعی نمایش داده نمیشود و با کنار هم قرار دادن عناصر ، نمودار با ساده ترین صورت ممکن ترسیم می شود . اگر نمودار به درستی ترسیم شده باشد به خوبی می‌توان حوزه‌های مختلف و ارتباط بین آنها را تشخیص داد .  مکان یابی فضاها با توجه به اقلیم منطقه ، شرایط زمین ، توجه به تفکیک عرصه ها و ارتباط بین فضاها انجام می شود . امکاناتی چون بهره گیری از نور طبیعی ، منظره جالب ، ارتباط موثر و مناسب بین حوزه‌های مختلف با توجه به موارد ذکر شده فراهم می شود .