تصور کنید جریان بادهای گرداگرد ساختمانِ " tent of tomorrow " ، پس از ورود از 32 دریچه ی طراحی شده ، درون فضای مملو از نورهای رنگی آن ، تبدیل شوند به نواهای تُنالِ یک گام موسیقی .
همچنین ملودی های هارمونیک از پیش طراحی شده ای ، که به طور تصادفی ، با لمس کلیدهای لمسیِ کار گذاشته شده در جای جای مسیر ، توسط کفش های بازدیدکنندگان ، به جمع این نواها می پیوندند .
حاصل کار سمفونی ای خواهد بود دائم التغییر و ابدی ، با مشارکت بی نظم مردم و طبیعت ، درون قوانین و الگوهای از پیش طراحی شده .
همانطور که خداوند هر لحظه مشغول خلق جهان است .
الف ) افزودن عظمت بنای اصلی " tent of tomorrow " با کاستن سه برج " astro " و بنای " theaterama "
ب ) اختصاص بخشی از فضای سبز غربی ، جهت طراحی عرصه ی پاویون .
ج ) پوشاندن سازه ی فلزی سقف، به دلیل ایجاد گشتالتی از احساس خطر و ناامنی در ناخودآگاه بازدیدکنندگان به دلیل فرم آن . ( فرمی شامل 48 عدد قطعه ی نوک تیز و به شکل باله ی کوسه (
1 . پوشش پیرامون بنای tot با دیواری از آجرهای شیشه ایِ رنگی . ( ایده ای کهن از ایران کهن (
با این روش ( و حفظ پوشش قدیمی سقف ) فضای درون tot ، به فضایی وهم آلود ، با عظمت و حیرت انگیز که آکنده است از نورهای رنگی تبدیل خواهد شد ، بطوریکه در شب هم ، در صورت نورپردازی مناسب ، هم فضای داخلی و هم فضای بیرونی بنا ( به خصوص در صورت تلفیق با ایده ی شماره 5 ) ، حتی حیرت انگیز تر از روز خواهد شد .
2 . پوشش کف فضای داخلی بنای تی او تی مشتمل بر سه بخش است :
بخش پیرامونی : دارای پوشش کف شیشه ای ، به طوریکه در زیر آن آبی به عمق چهل سانتی متر و پر از قلوه سنگ و گیاهان آبزی و ماهی های بسیار ریز ، وجود داشته باشد . همچنین روی این شیشه ها سنسور های لمسی به گونه ای نصب شده باشند که در صورت قدم یرداشتن بازدید کننده از روی آن ها ، در زیر پاهایش و درون آب ، چراغ هایی ال ای دی روشن شود .
بخش میانی : بازهم با کف پوشی شیشه ای ، که اینبار در زیر آن آکواریومی با عمق 4 متر وجود دارد که درون آن گونه ای از ماهی ها که به طور دسته جمعی حرکت می کنند قرار داده شده اند .
بخش مرکزی : بخش نشیمن و پلکان دسترسی به کوریدور بخش زیرین پاویون .
3 . بادگیر های موسیقیایی :
با طراحی و ابداع سازی به نام پایپ-هارپ (چنگ-لوله) ، (که در آن جهت ایجاد رزونانس ، بسامد طبیعی لوله ها با بسامد کوک سیم های داخلشان برابر است ) ، جریان هوای ورودی به صورت نغمه ی یک نت موسیقی به گوش خواهد رسید .
حال با داشتن تعداد انبوهی از نت ها و چینش درست آنها با توجه به جهت اصلی باد منطقه ، می توان حتی آکوردهایی را تولید کرد . لازم به ذکر است ابداع این ایده جهت پروژه ای در یزد-ایران سال پیش توسط بنده انجام شد ، و نقشه های کاملی برای اجرای آن موجود است .
4 . تعبیه ی شاسی ( کلید ) هایی الکترومکانیکی در جای جای مسیر ، که با فشرده شدن آنها توسط کفش های ( یا پاهای ) بازدید کنندگان ، به ازای هر کدام ، ملودی ای خاص و طراحی شده در گام مذکور ، در فضای داخلی تی او تی به گوش می رسد .
5 . تعبیه ی کلید هایی دیگر ، درست مانند کلید های ملودیک مذکور به طور تصادفی در جای جای مسیر ( حتی درون ماز و رستوران و ... ) ، اما اینبار جهت فعالسازی دستگاه های متعدد تولید و پخش دود ِ تعبیه شده در فضای داخلی و فضای خارجی ( نزدیک دیواره ی شیشه ای آجری رنگین ) بنای تی او تی .
6 . ماز بزگتر :
طوری طراحی شده است که هم به اتاق های ده گانه ی رنگی راه داشته باشد ، و هم مسیر به جهت ورود و خروج به تی او تی .
متریال دیواره های ماز ترجیحا از شیشه های نورانی شده و از همان رنگ های استفاده شده در دیوار آجری شیشه ای رنگی .
7 . ماز کوچکتر :
که فضای مرکزی آن دارای دریچه ایست استوانه ای به آسمان که در مرکز سقف گنبدی شکل آن قرار گرفته ، و زیر این دریچه هم یک تک درخت قرار داده شده است .
8 . اتاق های رنگی 10 گانه :
10اتاق زیر زمینی در 10 رنگ ، دور ماز بزرگتر ، هر یک دارای دریچه و منظره ای به سوی آسمان . که متناسب با رنگ هر کدام ، دمنوش هایی گیاهی و آبمیوه هایی طبیعی در آنها سرو می شود .
برای مثال : شراب قرمز و چای و آب هندوانه ، همه در اتاق قرمز رنگ .
9 . تنگ بودن راهروها و فضاهای زیر زمینی ، بدین سبب است که با طی کردن این مسیر پیچیده و تنگ ، پس از رسیدن به فضای داخلی تی او تی ، درک کاملی از گشتالت روانی عظمت ، در روان بازدید کننده اتفاق بیفتد .
10 . با نصب رایگان یک اپلیکیشن روی موبایل ها در محیط پاویون ، بازدیدکنندگان هر لحظه موقعیت خود را در فضای پاویون و به خصوص زمانی که درون فضای زیرین قرار گرفتند ، میتوانند ببینند .